در عمل، رهبران سازمان های متعالی:
• محرک های درونی و بیرونی موثر در تحولات سازمانی را شناسایی و درک می کنند.• توانایی هایشان را برای اخذ تصمیمات مناسب و به موقع مبتنی بر اطلاعات موجود، تجارب قبلی و درک پیامدهای تصمیماتشان، اثبات می کنند.• منعطف هستند بطوری که جهت گیری های سازمانشان را در صورت نیاز بازنگری، تعدیل و مجدداً همسو کرده و همواره الهام بخش اعتماد هستند.•ذی نفعان مرتبط را در امور دخالت داده و به دنبال کسب تعهد آنها برای مشارکت در موفقیت پایدار سازمان و هر گونه تغییر لازم برای اطمینان از دستیابی به چنین موفقیتی هستند.• توانمندی خود را برای حفظ مزیت پایدار از طریق قابلیت یادگیری و پاسخگویی سریع به کمک روشهای جدید کاری اثبات می کنند.• منابع را علاوه بر تامین منافع کوتاه مدت به نیازهای بلندمدت نیزتخصیص می دهند و هر کجا که لازم باشد رقابتی شده و رقابتی باقی می مانند.
دیدگاه خود را ثبت کنید