در اغلب موارد اقلیت های جنسی در جلسات اولیه مشاوره و تراپی تمایلی به آشکار کردن گرایش یا هویتشان ندارند. برای آن ها صحبت درباره این مسئله یا اعتماد کردن، ممکن است سخت باشد. این امر به ویژه در جوامعی مانند ایران رایج تر است. روانشناسانی که سوگیری دگرجنسگرا محور دارند، غالباً در تاریخچه زندگی فرد به دنبال اثری از علاقه یا کشش فیزیکی به جنس مخالف هستند و وقتی آن را نمی یابند، به دلیل سوگیری دگرجن سگرا محور، به نتایج صددرصد اشتباه می رسند.
درحالی که ممکن است مراجع، به علاقه اش نسبت به همکلاسی همجنس خود در دوران مدرسه یا دانشگاه اشاراتی کرده باشد که معمولاً توسط روانشناس به عنوان یک نکته کلیدی نادیده گرفته شده یا جدی انگاشته نمی شود. این بی توجهی و نادیده انگاشتن تمایلات متفاوت مراجع، ممکن است او را دلسرد کند و سبب شود که او هویت یا کشش خود نسبت به همجنس را بیش از پیش پنهان کند. برخی مراجعان، ممکن است عمیقاً رنجیده و خشمگین شوند وقتی با این واقعیت مواجه می شوند که سبک زندگی و تجربه زیسته آن ها حتی به عنوان یک احتمال نیز در ذهن روانشناس مطرح نشده است……………..
دیدگاه خود را ثبت کنید