کتاب ماندن در وضعیت آخر با عنوان فرعی «من خوب هستم، شما خوب هستید» یکی از کتابهای مشهور روانشناسی به قلم تامس ای هریس است. این کتاب برگرفته از نظریه ی تحلیل رفتار متقابل می باشد که در آن مسئولیت آینده ی هر فرد(فارغ از گذشته ی هر اندازه دردناک وی ) بر عهده ی خود شخص است و هیچ کس جز خود شخص قادر به تغییر زندگی وی نخواهد بود.
کتاب ماندن در وضعیت آخر می کوشد به زبانی ساده، رویکرد روانشناسانه « تحلیل رفتار متقابل » را معرفی کرده و آنطور که در پیشگفتار توضیح داده، علم روانشناسی را به این روش به عموم مردم عرضه کند و روش های کاربردی واقعی برای بهبود زندگی ارائه دهد. « تحلیل رفتار متقابل » روشی واقع بینانه است زیرا بیمار را با این واقعیت مواجه می سازد که صرف نظر از هر آنچه در گذشته اتفاق افتاده او خودش مسؤول آنچه در آینده اتفاق می افتد خواهد بود. علاوه بر این، اشخاص را قادر به تغییر می سازد تا بتوانند در خود یک نوع کنترل شخصی و جهت یابی شخصی ایجاد کنند، و همچنین به این واقعیت دست یابند که همواره آزادی حق انتخاب دارند.
یک دلیل عمده که چرا «تحلیل رفتار متقابل» چنین امید گسترده ای را در پر کردن شکاف های بین نیاز و وسیله درمان روانی به ما می دهد آن است که این روش، بهتر از هرجا، در گروه ها ثمربخش است. این یک وسیله آموزش و یادگیری است ــ نه کاوش های باستان شناسی در زیرزمین های روحی.مهمترین جنبه موفقیت آمیز «تحلیل رفتار متقابل» این است که به بیماران وسیله ای می دهد که خودشان بتوانند از آن در همه جا استفاده کنند. هدف این کتاب آن است که این وسیله را تعریف کند. هر کسی می تواند از آن استفاده کند. مردم لازم نیست مریض باشند تا مجبور شوند آن را به کار برند.
در این کتاب می خوانیم:
بیشتر ما با این ندا بزرگ شدیم:
دوستت دارم اگر… دوستت دارم اگر… دوستت دارم اگر نمره کارنامه ات خوب باشد. دوستت دارم اگر دبیرستانت را تمام کنی. اوه، چقدر دوست دارم مردم بگویند پسرش دکتر شده و بدین ترتیب ما عملاً به تدریج باورمان می شود که می توانیم با رفتار خوب محبت بخریم، یا جایزه بگیریم، یا هر چیز دیگری را به دست آوریم. بعد هم با کسی ازدواج می کنیم که می گوید: «دوستت دارم اگر فلان چیز را برایم بخری».
اگر ما بتوانیم کودکان خود و نسل آینده را با محبت بدون قید و شرط و با انضباطی محکم و یکنواخت و بدون تنبیه بزرگ کنیم، این کودکان هرگز از زندگی یا مرگ نخواهند ترسید و دیگر لازم نیست بنشینیم کتاب هایی درباره مرگ و مردن بنویسیم.
دیدگاه خود را ثبت کنید