فرمت فایل: PDF/ تعداد صفحات: ۳۴۲
کتاب هر روز یک قدم نزدیک تر، اثری نوشته ی اروین دی. یالوم است که نخستین بار در سال 1974 به چاپ رسید. هواداران و مخاطبین بیشمار این نویسنده و درمانگر بزرگ، بدون تردید از این اثر استقبال خواهند کرد؛ کتابی که به همراه جینی الکین، یکی از بیماران درمان شده توسط یالوم، به رشته ی تحریر درآورده شده و اولین عنوانی است که تفکرات و برداشت های هم روانپزشک و هم بیمار را بدین شکل در خود جای داده است. الکین، نویسنده ای جوان و بااستعداد اما با مشکلاتی فراوان بود که جهان روانپزشکی، او را فردی اسکیزویید در نظر می گرفت. جینی پس از آزمودن طیفی از درمان های مختلف، به درمان خصوصی توسط دکتر یالوم در دانشگاه استنفورد وارد شد. آن ها به عنوان بخشی از کار مشترکشان، پذیرفتند که هر کدام، یادداشتی جداگانه از هر جلسه بنویسند. کتاب هر روز یک قدم نزدیک تر، نتیجه ی این توافق میان آن هاست؛ اثری که یالوم و الکین، توصیفات و احساسات خود را نسبت به رابطه ی درمانی شان در آن ثبت و ضبط کرده اند.
این وسوسه همیشه در من وجود دارد که دفترهای قرار ملاقات قدیمی مملو از اسامی نیمه فراموش شده ی بیماران را بیابم، کسانی که حساس ترین تجربیات را با آن ها داشته ام، تعداد زیادی افراد و تعداد زیادی لحظات خوب. چه اتفاقی برای آن ها افتاده است؟ قفسه ی کتاب های ردیف شده و انبوه نوارهای ضبط شده ام، معمولا مرا به یاد گورستان های وسیع می اندازند: زندگی های تلنبار شده ی درون پوشه های بالینی، صداهای به دام افتاده در نوارهای الکترومغناطیسی در سکوت و نمایش هایی که هرگز اجرا نشدند. زندگی با این آثار تاریخی، مرا سرشار از حس نا پایداری می کند.
حتی اگر خودم را غرق در زمان حال بیابم، شبح زوال را حس می کنم که نگاه می کند و منتظر است. در نهایت، زوال بر تجربیات زنده پیروز می شود و در عین حال با سنگدلی اش یک تلخی و زیبایی را هدیه می کند. میل بازگو کردن تجربه ی من با جینی، میل بسیار متقاعدکننده ای است؛ شیفته ی فرصت از پای درآوردن زوال برای طولانی کردن زندگی کوتاه مان با یکدیگر هستم. چه بهتر که بدانی، آن ها در ذهن خواننده باقی خواهند ماند، تا آن که درون انبار متروکه ای از نوشته های بالینی ناخوانده و نوارهای الکترومغناطیسی ناشنیده دفن شوند.
دیدگاه خود را ثبت کنید