کتاب نامه های عاشقانه و منظومه عین القضات و عشق اثر عباس معروفی. شعرها و متن های عاشقانه ی معروفی و همسرش پونه ی ایرانی خطاب به هم.
نوشته هایی سرشار از احساس و شور عاشقانه، کاملا ملموس و واقعی، به دور از تکلف و پیچیدگی. که البته این سادگی و بی ریایی در قسمت های مربوط به پونه ی ایرانی با وضوح بیشتر دیده می شود. در قسمت دوم کتاب هم از منظومه ی عین القضات همدانی، بخش هایی تضمین شده و درون شعرها به صورت خیلی زیبایی گنجانده شده و به کار رفته است.
کتاب نامه های عاشقانه: منظومه عین القضات و عشق به قلم عباس معروفی مجموعه‌ای از اشعار زیبا و عاشقانه با بیانی روان و دلنشین است. پر از عاشقانه‌های زیبا است این کتاب. با زبانی عریان و بی‌پرده، الفاظ را می بینی که با احساساتت عشقبازی می‌کنند؛ تاجایی‌که هوس عاشقی کردن به جان آدم می‌افتد. هوس می کنی کسی باشد و برایش همچین شعرهایی بخوانی: تو میدانی که از مرگ نمی ترسم فقط حیف است هزار سال بخوابم و خواب تو را نبینم!
نمی دانم از دل تنگی عاشق‌ترم یا از عاشقی دل تنگ تر!
فقط می دانم در آغوش منی بی آن که باشی و رفته‌ای بی آن که نباشی …
نه زمین شناسم نه آسمان پرداز گرفتارم گرفتار چشم‌های تو یک نگاه به زمین یک نگاه به زمان زندگی من از همین گرفتاری شروع می‌شود…
سبز آبی کبود من چشم های تو معنای تمام جمله‌های ناتمامی ست که عاشقان جهان دستپاچه در لحظه‌ی دیدار فراموشی گرفتند و از گفتار بازماندند. کاش می توانستم ای کاش خودم را در چشم‌های تو حلق آویز کنم. هرگز این همه نور از قلبم عبور نکرده بود. هرگز این همه روشنی در قلم من ندویده بود! یادم باشد در آینه رفتنت را تماشا کنم که می آیی.
در پایان خواندن کتاب نامه‌های عاشقانه: منظومه عین القضات و عشق را به همه طرفداران قلم عباس معروفی و همچنین عاشقان و هنر دوستان عزیز پیشنهاد می کنیم.
دیدگاه خود را ثبت کنید