📖گوش‌کن، آدمک!
نویسنده: ویلهلم رایش
مترجم: سیداحمد نوابی
انسان کوچه و بازار باید با واقعیت در تماس باشد چون تنها واقعیت است که می‌تواند بر غم جانکاه دوربودنش از سلطه مرحمی باشد باید بداند که چه مسئولیتی برعهده دارد باید کار کند، دوست بدارد، متفکر باشد یا خود را تسلیم یاوه‌گویان کند. او باید بداند که چطور می‌تواند یک فاشیست سرخ یا سیاه بشود. هرکس که برای حفظ حیات و حمایت فرزندانمان پیکار کند باید هماوردی برای فاشیسم سرخ و سیاه باشد. نه بدان جهت که امروز فاشیسم سرخ همان‌طور که فاشیسم سیاه در گذشته بود، یک ایدئولوژی آدمکشی است بلکه بدان جهت که از بچه‌های سالم و نیروند، انسانهای معلول، انسانهای ماشینی و عقب‌مانده می‌سازد. برای این که از نظر فاشیست دولت بیش از حق اهمیت دارد، دروغ بیش از راست، جنگ بیش از زندگی...
دیدگاه خود را ثبت کنید