📖وسوسۀ آنتونیوس قدیس
نویسنده: گوستاو فلوبر
از میان تمامی آثاری که از گوستاو فلوبر به یادگار مانده است، وسوسه آنتونیوس قدیس یگانه اثری است که از هر حیث نمایانگر طبیعت و ذات نویسنده آن بهشمار میرود. در هیچیک از آثار این نویسنده زبردست نمیتوان تا به اینحد شاهد بیان دقیق گریز و فرار و شکست حسّیات و ذهنیاتی بود که درحقیقت جانمایه تک تک آثار اوست.
آریوس دیوانگانی که علیه من داد سخن میدهند مدعیاند که توان تفسیر پوچی را دارند؛ و من برای اینکه از هر جهت رسوایشان کنم شعرهای کوچکی سرودهام آنچنان بامزهر که مردم در آسیابها، میخانهها و بندرها از بر میخوانندشان. هزار بار میگویم نه! پسر با پدر در جاودانگی شریک نیست، از یک جوهر هم نیستند! وگرنه پسر نمیگفت: «پدر، این جام را از من دور کن! – چرا مرا رحمان خطاب میکنید؟ تنها خدا ر حمان است!- من به سوی خدا میروم، خدای شما!» و حرفهای دیگری هم هستند که گواه مخلوق بودن پسرند. به علاوه، مخلوق بودنش از طریق تمامی اسمائش بر ما اثبات شده است: بره، چوپان، چشمه، عقل، پسر انسان، پیامبر، صراط مستقیم،سنگ پی!
دیدگاه خود را ثبت کنید