مناقب العارفین، تألیف شمس الدین احمد افلاکی عارفی، با تصحیحات و حواشی و تعلیقات تحسین یازیجی، کتابی است در شرح حال خاندان مولوی و مشایخ طریقت مولویه. شمس افلاکی به دستور نوه مولانا، جلال الدین عارف که به اولو عارف چلبی نیز در این کتاب نامبردار است، این اثر را در نیمه اول قرن هشتم نگاشته است. این کتاب شصت سال پس از فوت مولوی پایان یافته است. افلاکی در سال 718ق/1318م، نگارش کتاب خویش را آغاز و در سال 754ق/1353م، به فرجام آورده است. به این ترتیب نگارش کتاب، 35 سال طول کشیده است.
اثر حاضر، یکی از متون معتبر نثر فارسی است که از منابع اصلی پژوهشگران درباره شخصیت جلال الدین مولوی و خاندان و یارانش می باشد. مناقب العارفین آیینه ای از احوال ملک روم و زندگی مولانا جلاالدین و یاران اوست. در اهمیت این کتاب همین بس که هیچ محقق مولاناپژوهی، در پژوهش های خود تاکنون از این کتاب ارزشمند بی نیاز نبوده است.
دیدگاه خود را ثبت کنید