کتاب SOS کمک برای والدین بر مبنای تجارب حرفه ای لین کلارک به عنوان یک روان شناس، تجارب شخصی اش به عنوان یک والد و نتایج بدست آمده از مطالعات پژوهشی فراوان بر روی والدین و کودکان، استوار است. مدیریت کودکان، حتی برای خود روانشناسان و مشاوران خانواده وظیفه ای چالش برانگیز و گاهی اوقات دردسر آفرین است. دکتر کلارک و همسرش (که معلم دوره ابتدایی است)، زمانی کاربرد روشهای تربیتی و مدیریتی توصیف شده در این کتاب را در مورد دو پسر خود آغاز کردند که آنها نوپا بودند.
اهداف لین کلارک از نگارش sos عبارت است از: کمک به والدین برای اینکه والدین بهتری باشند و کمک به کودکان تا قابلیت های بیشتری پیدا کنند و به سازگاری بهتری برسند. به عنوان یک روانشناس بالینی، دکتر کلارک از روش های آزموده شده برای کمک به والدین و کودکان آگاهی داشته و قصد دارد که این روش ها را با والدین بسیاری در میان بگذارد. در پایان هر فصل، بخشی با عنوان «این نکات مهم را به یاد داشته باشیم»، وجود دارد، که مهم ترین ایده ها و آموزش های هر فصل هستند.
چرا برخی از کودکان، دوران کودکی را بدون مشکلات رفتاری قابل توجه پشت سر می گذارند، در حالیکه برخی دیگر، برای والدین خود، مشکلی دائمی به حساب می آیند؟ کودکان هم همانند بزرگسالان، این بچه های پردردسر» را نفرت انگیز دانسته و یا از دست آنها شاکی هستند، یا از آنها دوری می کنند. انگار که برخی از کودکان دشوار، شب را در بیداری سپری کرده و برای بدرفتاری های روز بعد خود نقشه می کشند.
من به عنوان یک روان شناس، تجارب دست اولی از مشاهده احساسات ناکامی و ناتوانی بسیاری از والدین داشته ام، والدین درمانده هم، نومیدانه، دراندیشه یافتن راه حل هستند. بله، راه حل ها وجود دارند. با افزایش آگاهی از قوانین و روش های اصلاح رفتار، شما می توانید به کودک خود کمک کنید تا رفتار خود را بهبود بخشد و عضو مقبول تری در خانواده باشد. رفتارهای خوب و بد هردو به وسیله پاداش هایی شکل می گیرند که کودک شما دریافت می کند. گاهی اوقات، والدین به طور ناخواسته» رفتار بد کودک خود را پاداش میدهند.
ممکن است پاتریک سه ساله با به راه انداختن گریه و سروصدا و«مستاصل کردن والدینش»
بتواند پس از فرا رسیدن زمان خوابش، مدت بیشتری را بیدار مانده و از رفتن به رختخواب اجتناب کند(پاداش).
رفتار بد کودک شما،در صورت پاداش داده شدن از سوی شما یا دیگران، تقویت خواهد شد.
رفتاری که پاداش داده نشده ویا تنبیه بدنبال داشته باشد، تضعیف شده و احتمال وقوع آن در آینده کمتر میشود.
بسیاری از کودکان، از به دردسر انداختن برادر با خواهر خود، لذت می برند. ممکن است یک کودک زبل، خود مشاجره را آغاز کند اما چنین وانمود کند که دیگری آغاز کننده بوده است. گاهی اوقات، کودک کوچکتر که بی دفاع و بی گناه تر به نظر می رسد، کودک بزرگتر را تحریک می کند تا او را دعوا کند. هنگامی که کودکان با هم اختلاف و دعوا دارند، اغلب دشوار است که تعیین کنیم کدامیک آغاز کننده تعارض بوده است. کودکان، جلب توجه والدین خود را دوست دارند. ممکن است کودکان شما یاد بگیرند که با دعوا و مشاجره مداوم، بخش اعظم توجه شما را به خود جلب کنند.
البته شما دوست ندارید که شاهد و ناظر تعارض میان کودکان خود باشید. اما در صورتی که قدم پیش گذاشته و خودتان با تعارضات آنها برخورد کنید، ممکن است «ناخواسته» به یکی یا هر دوی آنها برای این دعوا و مرافعه مداوم، پاداش داده باشید. پس شما به عنوان والد باید چه کاری انجام دهید؟ هنگامی که دو کودک در حال مشاجره و دعوا با یکدیگر هستند. هر دوی آنها را صرف نظر از اینکه چه کسی دعوا را شروع کرده است، به محرومیت زمان مند بفرستید.
اعمال محرومیت زمان مند در مورد هر دو کودک، سه مزیت به همراه دارد. نخست، اینکه شما مجبور به جانبداری از یکی و یا تعیین مقصر اصلی نیستید. دوم اینکه، شما با نشان دادن توجه فراوان نسبت به آنها در حین حل و فصل دعوا، ناخواسته آنها را پاداش نمی دهید و سوم اینکه هر دو کودک از ادامه دادن مشاجره ناامید می شوند زیرا هر دو محرومیت زمان مند کسل کننده و ناخوشایند را تجربه کرده اند.
دیدگاه خود را ثبت کنید