طبق تحقیقی که دانشگاه ساوثهامپتون انگلیس (University of Southampton) انجام داده است، محبوبیت روزافزون ماهواره‌های کوچک که باعث راه‌اندازی منظومه‌های ماهواره‌ای عظیمی متشکل از این نوع ماهواره‌ها در مدار پایینی زمین (leo ) شده است، می‌تواند باعث افزایش شدید میزان زباله‌های فضایی ناشی از برخوردهای آنها با یکدیگر نیز بشود.

ماهواره‌های کوچکی همچون ماهواره‌های مکعبی دسترسی به فضا را برای همه‌ی کشورهای جهان آسان کرده‌اند. اما این فناوری که به خاطر قیمت ارزان و زمان آماده‌سازی اندک مورد ستایش همگان قرار گرفته، باعث ایجاد نگرانی‌هایی برای محققان شده است.

سازمان فضایی اروپا (ESA) یکی از قربانیان اخیر این مسئله بوده است. در آگوست سال گذشته یک تکه زباله‌ی فضایی ۱ سانتیمتری ناشی از متلاشی شدن یکی از همین ماهواره‌ها موجب ایجاد یک سوراخ ۴۰ سانتیمتری در پنل خورشیدی ماهواره‌ی سنجش از دور این سازمان با نام Sentinel-1A شد و خسارت شدیدی به آن وارد آورد.

هولگر کراگ (Holger Krag) مدیر دفتر زباله‌های فضایی ESA در اجلاس افتتاحیه‌ی هفتمین کنفرانس زباله‌های فضایی در دارمشتات آلمان در این مورد گفت: «این تصادف باعث ایجاد ۷ قطعه‌ی دیگر شد که در حال حاضر توسط سیستم نظارت ردیابی می‌شوند.» وی افزود: «یکی از این قطعات اکنون به ماهواره‌یSentinel-1B که در همان مدار و با فاصله‌ی ۱۸۰ درجه نسبت بهSentinel-1A فعالیت می‌کند، نزدیک شده و زنگ خطر را برای برخورد با آن به صدا درآورده است.»

با ارسال سالانه ۱۰۰ تا ۱۵۰ ماهواره‌ی مکعبی مدار leo به طور جدی در حال اشباع شدن است. این رویه طی ۵۰ سال آینده باعث افزایش ۵۰ درصدی برخوردهای این ماهواره‌ها با یکدیگر، ایجاد زباله‌های فضایی بیشتر، و تصادف‌های شدیدتری نسبت به اتفاقی که سال گذشته برای ماهواره‌ی سنتینل افتاد خواهد شد. ضمن اینکه به گفته‌ی کارشناسان، تعداد زباله‌هایی که اندازه‌ی بزرگتر از ۱۰ سانتیمتر دارند ۳۰ درصد افزایش خواهد یافت.

هیو لویس (Hugh Lewis) استاد هوافضای دانشگاه ساوثهامپتون در کنفرانس گفت: «در مورد زباله‌های فضایی دو روند وجود دارد که موجب نگرانی ما شده است، یکی پیاده‌سازی منظومه‌های ماهواره‌ای بزرگ همچون وان وب (OneWeb) و اسپیس ایکس (SpaceX) و دیگری افزایش تعداد ماهواره‌های کوچکی که به مدار leo ارسال می‌شوند.»